ALS A&E Reviewer
LS 1 – Communication Skills: FILIPINO (Wastong Gamit)
ALS A&E Reviewer
LS 1 – Communication Skills: FILIPINO (Wastong Gamit)
Karaniwan nang may 8 sangkap ang Tulang Pilipino
1. Saknong - isang grupo ng mga salita sa loob ng isang tula na may 2 o higit pang taludtod.
2. Sukat - bilang ng pantig sa isang linya o taludtod.
3. Tugma - pinag-isang tunog sa hulihan ng mga taludtod.
Dalawang Uri ng Tugma
a. Hindi buong rima (Assonance) - paraan ng pagtutugma ng tunog kung saan ang salita ay nagtatapos sa patinig (vowel)
b. Kaanyuan (Consonance) - paraan ng pagtutugma kung saan ang salita ay nagtatapos sa katinig (consonant)
4. Sining o Karikyan - paggamit ng piling angkop at maririkit na salitang nagbibigay ng pangkalahatang impresyon sa bumabasa.
5. Talinhaga - tumutukoy sa paggamit ng matatalinhagang salita at tayutay
6. Anyo - porma ng tula
7. Tono/Indayog - diwa ng tula
8. Persona - tumutukoy sa ngasasalita sa tula; una, ikalawa, o ikatlong katauhan
May mga tuntuning sinusunod sa pagrereispel ng wikang banyaga - Ingles man, Español, o iba pa - sa Filipino.
1. Huwag magreispel kapag:
Gamit ng Walong Bagong Titik
Ang dating 20 titik ng Abakada ay nadagdagan ng walo pang titik: C, F, J, Ñ,
Q, V, X, at Z. Apat sa mga titik na ito (C,Ñ,Q,X) ay mula sa wika ng ibang bansa
samantalang apat naman (F,J,V,Z) ang sa mga wika sa Filipinas.
Paano gagamitin ang mga ito sa Filipino?
Ang tula ay may dalawang uri ayon sa bisa. Ito ay ang mga sumusunod:
1. Madamdamin (Emotional) – tinutukoy ng isang madamdaming tula ang marangal na damdaming nakabalatay sa pagitan ng mga taludtod at naglalarawan sa paningin ng kaluluwa ng isang masining na kariktan. Inilalarawan
ng makata ang isang masining na kagandahan.
Halimbawa ng tulang madamdamin
Ako’y ipiniit ng linsil na puno
hangad palibhasang diwa ko’y piitin,
katawang marupok, aniya’y pagsuko,
damdami’y supil na’t mithiin ay supil.
Ikinulong ako sa kutang malupit:
bato, bakal, punlo, balasik ng bantay;
lubos na tiwalag sa buong daigdig
at inaring kahit buhay man ay patay.
Sa munting dungawan, tanging abot-malas
ay sandipang langit na puno ng luha,
maramot na birang ng pusong may sugat,
watawat ng aking pagkapariwara.
Sintalim ng kidlat ang mata ng tanod,
sa pintong may susi’t walang makalapit;
sigaw ng bilanggo sa katabing moog,
anaki’y atungal ng hayop sa yungib.
Ang maghapo’y tila isang tanikala
na kala-kaladkad ng paang madugo
ang buong magdamag ay kulambong luksa
ng kabaong waring lungga ng bilanggo.
Kung minsa’y magdaan ang payak na yabag,
kawil ng kadena ang kumakalanding;
sa maputlang araw saglit ibibilad,
sanlibong aninong iniluwa ng dilim.
Kung minsan, ang gabi’y biglang magulantang
sa hudyat – may takas! – at asod ng punlo;
kung minsa’y tumangis ang lumang batingaw,
sa bitayang moog, may naghihingalo.
At ito ang tanging daigdig ko ngayon –
bilangguang mandi’y libingan ng buhay;
sampu, dalawampu, at lahat ng taon
ng buong buhay ko’y dito mapipigtal.
Nguni’t yaring diwa’y walang takot-hirap
at batis pa rin itong aking puso:
piita’y bahagi ng pakikilamas,
mapiit ay tanda ng di pagsuko.
Ang tao’t Bathala ay di natutulog
at di habang araw ang api ay api,
tanang paniniil ay may pagtutuos,
habang may Bastilya’y may bayang gaganti.
At bukas, diyan din, aking matatanaw
sa sandipang langit na wala nang luha,
sisikat ang gintong araw ng tagumpay…
layang sasalubong ako sa paglaya!
Ang bayan kong Pilipinas
Lupain ng ginto’t bulaklak
Pag-ibig na sa kanyang palad
Nag-alay ng ganda’t dilag.
At sa kanyang yumi at ganda
Dayuhan ay nahalina
Bayan ko, binihag ka
Nasadlak sa dusa.
Ibon mang may layang lumipad
kulungin mo at umiiyak
Bayan pa kayang sakdal dilag
Ang di magnasang makaalpas!
Pilipinas kong minumutya
Pugad ng luha ko’t dalita
Aking adhika,
Makita kang sakdal laya.
2. Mabulaybulay (Reflective) – nag-aangkin din ng mga bahaging madamdamin subali’t ang damdaming ito’y matimpi at pigil sapagka’t umaalinsunod sa pagbulay-bulay o repleksyon ng isang bukas na isipan.
Halimbawa ng tulang mabulaybulay
Tanging lalaki kang nagmahal sa bayan
Na ang sinandata’y panitik na tangan…
Nang ikaw’y barilin ng mga kaaway
Dugo mo ang siyang sa laya’y umilaw!
Sa dalawang mahal na laman ng isip,
Na Irog at Bayang kapwa mo inibig…
Bayan ang piniling mabigyan ng langit
Kahit ang puso mo ay sakdal ng hapis.
Namatay ka upang mabigyan ng laya
Ang sinilangan mo na lahi at lupa…
Sa tulog na isip ng liping mahina
Dugo mo ang siyang nagbigay ng diwa.
Nabubo sa lupa ang mahal mong dugo –
Ang galit ng bayan naman ay kumulo…
Kaya’t nang mabutas ang mahal mong bungo,
Ay laya ng lahi naman ang nabuo!
Sa iyong paglisay puso’y tumangis
Dahil ‘yong mukha’y laging ninanais
Na masilip sa tuwing damdami’y malungkot
At pag isip ay puno ng galit at poot
Di makintal sa isip na ika’y lumisan na
Ang ‘yong alaala di mabura sinta
Mga ngiti mong nag sisilbing kiliti
Ngayon lahat nag ito’y napalitan ng hikbi
Sa tuwing sasapit ang gabi ito’y sadyang kay dilim
Pag sapit ng araw walang hanggang kulimlim
Wala na ang liwanag sa buhay ko hirang
Pangarap naglaho ikubli na lamang
Ako’y naninimdim na lahat bibitbitin
Ang payo mo Ina aking kikimkimin
Takipsilim ang iyong pagkawala sa aking buhay
Ngunit ang yong alaala’y bukang liwayway
Mga Uri ng Tula Ayon sa Kaukulan
1. Mabigat – mataas ang uri. Mabigat ang tema at diwa. Ito ay isang mataas na uring pampanitikan.
Halimbawa ng tulang mabigat
Paalam na, sintang lupang tinubuan,
Bayang masagana sa init ng araw,
Edeng maligaya sa ami’y pumanaw
At perlas ng dagat sa dakong Silangan.
Inihahandog ko ng ganap na tuwa
Sa iyo yaring buhay na lanta na’t aba;
Naging dakila ma’y iaalay rin nga
Kung dahil sa iyong ikatitimawa.
Ang nanga sa digmaan dumog sa paglaban
Handog din sa iyo ang kanilang buhay,
Hirap ay di pansin at di gunamgunam
Ang pagkaparool o pagtagumpay.
Bibitaya’t madlang mabangis na sakit
O pakikibakang lubhang mapanganib,
Pawang titiisin kung ito ang nais
Ng baya’t tahanang pinakaiibig.
Ako’y mamamatay ngayong minamalas
Ang kulay ng langit na nanganganinag
Ibinababalang araw ay sisikat
Sa kabila niyang mapanglaw na ulap.
Kung dugo ang iyong kinakailangan
Sa ikadidilag ng iyong pagsilang,
Dugo ko’y ibubo’t sa isa man lamang
Nang gumigiti mong sinag ay kuminang.
Ang mga nasa ko, mulang magkaisip,
Magpahanggang ngayon maganap ang bait,
Ang ikaw’y makitnag hiyas na marikit
Ng dagat Silangan na nakaliligid.
Noo mo’y maningning at sa mga mata
Mapait na luha bakas ma’y wala na,
Wala ka ng poot, wala ng balisa,
Walang kadungua’t munti mang pangamba,
Sa sandaling buhay maalab kong nais
Ang kagalingan mo’t ang paiwang sulit
Ng kaluluwa king gayak ng aalis:
Ginhawa’y kamtan mo! Anong pagkarikit!
Nang maaba’t ikaw’y mapataas lamang,
Mamatay at upang mabigyan kang buihay,
Malibing sa lupang puspos ng karika’t
Sa silong ng iyong langit ay mahimlay.
Kung sa ibang araw ikaw’y may mapansin
Nipot na bulaklak sa aba kong libing,
Sa gitna ng mga damong masisinsin,
Hagka’t ang halik mo’y itaos sa akin.
Sa samyo ng iyong pagsuyong matamis,
Mataos na taghoy ng may sintang sibsib,
Bayang tumaggap noo ko ng init,
Na natatabunan ng lupang malamig.
Bayan mong ako’y malasin ng buwan
Sa liwang niyang hilano’t malamlam;
Bayan ihatid sa aking liwayway
Ang banaang niyang dagling napaparam.
Bayaang humalik ang simoy ng hangin;
Bayaang sa huning masaya’y awitin
Ng darapong ibon sa kurus ng libing
Ang buhay payapang ikinaaaliw.
Bayaang ang araw na lubhang maningas
Pawiin ang ulan, gawing pawang ulap,
Maging panganuring sa langit umakyat,
At ang aking daing ay mapakilangkap.
Bayaang ang aking maagang pagpanw,
Itangis ng isnag lubos na nagmamahal;
Kung may umalala sa akin ng dasal,
Ako’y iyo sanang idalangin naman.
Idalangin mo rin ang di nagkapalad,
Na nangamatay na’t yaong nanganhirap
sa daming pasakit, at ang lumalangap
naming mga ina luhang masaklap.
Idalangin sampo ng bawa’t ulila
at nangapipiit na tigib ng dusa;
idalangin mo ring ikaw’y matubos na
sa pagkaaping laong binata.
Kung nababalot na ang mga libingan
Ng sapot na itim ng gabing mapanglaw,
at wala ng tanod kundi pawing patay,
huwang gambalain ang katahimikan.
Pagpitagan mo ang hiwagang lihim,
at mapapakinggan ang tinig marahil,
ng isang saltero: Ito nga’y ako ring
inaawitanka ng aking paggiliw.
Kung ang libingan kong limot na ang madla
ay wala nang kurus at bato mang tanda
sa nangangabubukid ay ipaubayang
bungkali’t isabog ang natipong lupa.
Ang mga abo ko’y bago pailanglang
mauwi sa wala na pinaggalingan,
ay makalt munag parang kapupunanng
iyong alabok sa lupang tuntungan.
Sa gayo’y walaa ng anoman sa akin,
na limutin mo ma’t aking lilibutin
ang himpapawid mo kaparanga’t hangin
at ako sa iyo’y magiging taginting.
Bango, tinig, higing, awit na masaya
liwanag aat kulay na lugod ng mata’t
uulit-ulitin sa tuwi-tuwina.
Ako’y yayao na sa bayang payapa,
na walang alipi’t punoing mapang-aba,
doo’y di nanatay ang paniniwala
at ang naghahari Diyos na dakila.
Paalam anak, magulang, kapatid,
bahagi ng puso’t unang nakaniig,
ipagpasalamat ang aking pag-alis
sa buhay na itong lagi ng ligalig.
Paalam na liyag, tanging kaulayaw,
taga ibang lupang aking katuwaan,
paaalam sa inyo, mga minamahal;
mamatay ay ganap na katahimikan.
Sa dilim ng gabi’y may gintong nalaglag,
may apoy, may ilaw, galing sa itaas;
at dito sa lupa noong pumalapag,
nahulog sa bibig ng isang bulaklak.
Ang sabi ng iba’y kalulwa ng patay,
luha ng bituin, anang iba naman.
Lalo na’t sa gabi ay iyong matanaw
tila nga bituing sa langit natanggal.
Bituin sa langit at rosas sa hardin,
parang nagtipanan at naghalikan din;
nang di na mangyaring sa umaga gawin,
ginanap sa gabi’y lalo pang napansin.
Katiting na ilaw ng lihim na liyag,
sinupo sa lupa’t tanglaw sa magdamag;
ito’y bulalakaw ang dating pamagat,
posporo ng Diyos sa nangaglalakad.
Kung para sa aking taong nakaluhod
at napaligaw na sa malayong pook,
noong kausapin ang dakilang Diyos
ay sa bulalakaw lamang nagkalugod.
Sampalitong munti ng posporong mahal
kiniskis ng Diyos upang ipananglaw;
nang ito’y mahulog sa gitna ng daan,
nakita ang landas ng pusong naligaw!
Ito’y bulalakaw, ang apoy ng lugod,
na nagkanlalaglag sa lupang malungkot.
May nakikisindi’t naligaw sa pook:
Aba, tinanglawan ng posporo ng D’yos.
2. Pampagkakataon o pang-okasyon - ito ay mga tulang pambigkasan na ginagamit sa koronasyon, luksang lamayan, mga kaarawan at mga pagdiriwang ng bayani at araw ng pangilin.
Halimbawa ng tulang pampagkakataon o pang-okasyon
Ito ay isang maligayang araw
Dahil ito'y ang iyong kaarawan,
Wag mo kalimutan ang iyong ilaw
ikaw ang aming gabay sa daanan,
HInding hindi ko makakalimutan
Ang araw na tayo'y may kaligayahan,
Memorya na ito'y aking ingatan
'Di mahalintulad ang kasiyahan
Dahil sayo ako'y may natutunan
Na wag **** tigilan ang kasiyahan,
Ito din ang iyong pagsisisihan
Parang araw na puno ng kariktan,
Itong araw na ikaw ay masaya
kahit isang lungkot, walang makita,
Dapat ang iyong araw ay di masira
Nakakasira sa iyong kay ganda,
Walang sinuman ay isang perpekto
Sa aking paningin ika'y kompleto,
Hindi mo kailangang magpabago
Dahil masaya na ako sa iyo,
Masaya kami kapag kasama ka
Na kalokohan **** nakakatuwa,
Mga tuwaan na nakakahawa
Na kinalalabasan ay himala,
Ikaw pa din ang bituin sa dilim
Nagbibigay sa taong may kulimlim,
Ang mga tawanan na walang tigil
Mga saya na madaling mapansin,
Itong panahon ay muling aahon
Walang rason para ika'y matakot,
Walang panahon para tumalikod
Dahil hindi ito ang iyong desisyon,
Sana natuwa ka sa 'king regalo
Binigay ko dito ang aking buo,
Hindi kayang ikumpara sa ginto
Dahil hindi ito isang trabaho,
Ito'y ginawa ko sa aking gusto
Na sana walang mangyaring magulo,
Itong tula ay para lang sa iyo
'Di ko magawa para sa iba 'to.
Dapat lahat ay palaging masaya
Para walang madulot na problema,
Ang panahon ay lalong gumaganda
Kapag lahat may magandang balita,
Ikaw ang may dulot ng kasiyahan
Na punong puno ng kaligayahan,
Hindi dapat itong pinagdudahan
Parang araw tayo'y nagkakitaan,
Walang saya kapag may kakulangan
Dahil lahat ay walang kahulugan,
Katulad ng masayang kaarawan
Walang silbe kapag ika'y nawalan.
Alay mo ang iyong buhay para sa bayan
Upang makamtan ang katahimikan
Maprotektahan ang sambayanan
Sa mga malulupit na dayuhan
Sariling pamilya ay iyong iniwan
Kahit umiiyak ang mag-ina sa iyong paglisan
Isinantabi ang sariling kaligayahan
Ibubuwis ang buhay hindi lang sa iilan
Ikaw ang aming bagong bayani
Serbisyo mo, sa puso mo'y namayani
Upang mapayapang Pilipinas ay maghari
Ligtas ako, sila, lahat kami
Gusto ko mang sabihin na 'yong lisananin
Upang pamilya mo ay iyong mapansin
Pwesto mo sa digmaan ay importante
Kaligtasan naming lahat, sa iyo nakabase
Panalangin ko sana ay dinggin
Na ikaw ay ligtas, kasamahan mo rin
Upang sa katapusan ng iyong laban
Mga sabik mong anak, iyong mahagkan
Salamat sa iyo,
Ito ang sambit ng aming puso
Salamat sa iyo,
Bayaning mga Sundalo.
3. Magaan – hindi gaanong mataas ang uri. Madaling isipin at karaniwan sa mga bugtungan at tulang pambata.
Halimbawa ng tulang magaan
(Mula sa Samu't Saring Tula,/Poetry and others. https://www.facebook.com/915675178566185/
(i)
Tayo ngayon ay magbugtungan
Sagot nito'y palaisipan
Isipin wag kang magmadali
Ng sa sagot di magkamali.
(ii)
Ibibigay ang limang bugtong
Susubukin ang marurunong
Pwedeng isagot kahit ano
Depende sa naiisip nyo.
(iii)
1.May katawan at merong ulo
Pwedeng dilaan pag ginusto
Pisilin mo ng dahan-dahan
Kung gusto mo itong labasan.
(iv)
2.Tumatayo ay walang paa
Laki at sukat iba-iba
Merong buhok ay walang mukha
Walang mata ay lumuluha.
(v)
3.Tumitigas na parang bakal
Lumalambot kapag nagtagal
Mainit ay di kumukulo
Pwedeng sipsipin mo't isubo.
(vi)
4.Merong buhok kahit di tao
Maalat-alat lasa nito
Laman ay laging natatakpan
Namamasa kapag nabuksan.
(vii)
5.Ginagamit ito ng madla
Meron nito kahit na bakla
Nakukuha to sa lalaki
Pwedeng gamitin ng babae.
(viii)
Marahil ngayo'y alam nyo na
Sagot sa bugtong na lilima
Wag lang haluan ng marumi
Limang bugtong ay hindi berde.
(ix)
Pwede ngang tama, pwedeng mali
Subukan nyo baka sakali
Napapangiti na yong iba
Sa sagot nilang kakaiba.
Kaibigang tunay ay laging matapat,
ang tulong ay laan sa lahat ng oras.
Siya ay mabait at saka marangal
sa lahat ng saglit ay maaasahan.
Sa pangangailangan, siya’y laging handa
nang ang kaibiga’y hindi mapahiya.
Siya’y nakalaan kahit na magtiis
upang mapagbigyan, katotong matalik.
Kaibigang lubos, kaibigang tapat
ay kayamanan din ang nakakatulad.
Mga Uri ng Tula Ayon sa Pamamaraan
A. Masagisag – gumagamit ang makata ang mga simbolo o pahiwatig sa pagpapakahulugan ng kanyang akda.
Halimbawa ng Tulang Masagisag
B. Imahistiko – ipinahahayag ng makata ang kanyang kaisipan at damdamin sa paggamit ng mga imahen at larawang-diwa.
Halimbawa ng Tulang Imahistiko
C. Makatotohanan – tinutukoy ng makata ang kalagayan ng tunay na buhay sa daigdig o ng nakikita ng ating dalawang mata.
Halimbawa ng Tulang Makatotohanan
Isang papel itong ginawa ng lolo
may pula, may asul, may buntot sa dulo;
sa tuwing darating ang masayang Pasko
ang parol na ito’y makikita ninyo.
Sa aming bintana doon nakasabit
kung hipan ng hangi’y tatagi-tagilid,
at parang tao ring bago na ang bihis
at sinasalubong ang Paskong malamig.
Kung kami’y tutungo doon sa simbahan
ang parol ang aming siyang tagatanglaw,
at kung gabi namang malabo ang buwan
sa tapat ng parol doon ang laruan.
Kung aking hudyatin tanang kalaguyo,
mga kapwa bata ng pahat kong kuro,
ang aming hudyatan ay mapaghuhulo:
“Sa tapat ng lolo tayo maglalaro.”
Kaya nang mamatay ang lolo kong yaon,
sa bawat paghihip ng amihang simoy,
iyang nakasabit na naiwang parol
nariyan ang diwa noong aming ingkong.
Nasa kanyang kulay ang magandang nasa,
nasa kanyang ilaw ang dakilang diwa,
parang sinasabi ng isang matanda:
“Kung wala man ako’y tanglawan ang bata.”
D. Makabaghan / Surealistiko – ang makata’y gumagamit ng mga pangitain at galaw ng isang isipang nahihibang at wala sa wastong kamalayan.
Halimbawa ng Tulang Makabaghan/Surealistiko
Nadantayan ng kung anong patak ng dagta o katas ang lamang sinuyod
Nagitla sa bulong ng himlayan
Sa teorya ng pagsisisi anong bisa ng luha sa sinansalang udyok at himok
"sapagkat kami'y tao lamang"
Walang sala ang hangaring hinugot sa matris ng nagkatawang-lupa
Sumingit ang kirot sa pagitan ng dalawang guhit na nagsalikop
Nakiramay sa paghasik ng asin sa sariwang sugat
Dumaluhong magkalingkis di sapol ang praktika sa pagkamulat ng birhen
Salain man ang libog may pagsisisi pa rin
Matutuklasan sa gilid ng hukay ang bakas ng dagta sa himlayang sinuyod
Nakabulagta
Pakiramdaman ang wikang kay hapdi ng walang salang salarin
Mga Uri ng Tula Ayon sa Layon
A. Mapaglarawan – naglalarawan ng pagpapahalaga o pagkamuhi ng makata o may-akda sa isang kalagayan, pook o pangyayari.
Halimbawa ng Tulang Mapaglarawan
SA TABI NG DAGAT
ni Ildefonso Santos
Marahang-marahang
manaog ka, Irog, at kata’y lalakad,
maglulunoy katang
payapang-payapa sa tabi ng dagat;
di na kailangang
sapnan pa ang paang binalat-sibuyas,
ang daliring garing
at sakong na wari’y kinuyom na rosas!
Manunulay kata,
habang maaga pa, sa isang pilapil
na nalalatagan
ng damong may luha ng mga bituin;
patiyad na tayo
ay maghahabulang simbilis ng hangin,
nguni’t walang ingay,
hangganq sa sumapit sa tiping buhangin…
Pagdating sa tubig,
mapapaurong kang parang nanginigmi,
gaganyakin kata
sa nangaroroong mga lamang-lati:
doon ay may tahong,
talaba’t halaang kabigha-bighani,
hindi kaya natin
mapuno ang buslo bago tumanghali?
Pagdadapit-hapon
kata’y magbabalik sa pinanggalingan,
sugatan ang paa
at sunog ang balat sa sikat ng araw…
Talagang ganoon:
Sa dagat man, irog, ng kaligayahan,
lahat, pati puso
ay naaagnas ding marahang-marahan…
B. Mapagpanuto
– namamatnubay, nagtuturo o nagpapayo ng isang aral sa pamamagitan ng mga
taludtod.
Halimbawa ng Tulang Mapagpanuto
Ang Guryon
ni Ildefonso Santos
Tanggapin mo, anak, itong munting guryon
na yari sa patpat at papel de Hapon;
magandang laruang pula, puti, asul,
na may pangalan mong sa gitna naroon.
Ang hiling ko lamang, bago paliparin
ang guryon mong ito ay pakatimbangin;
ang solo’t paulo’y sukating magaling
nang hindi mag-ikit o kaya’y magkiling.
Saka pag sumimoy ang hangin, ilabas
at sa papawiri’y bayaang lumipad;
datapwa’t ang pisi’y tibayan mo, anak,
at baka lagutin ng hanging malakas.
Ibigin mo’t hindi, balang araw ikaw
ay mapapabuyong makipagdagitan;
makipaglaban ka, subali’t tandaan
na ang nagwawagi’y ang pusong marangal.
At kung ang guryon mo’y sakaling madaig,
matangay ng iba o kaya’y mapatid;
kung saka-sakaling di na mapabalik,
maawaing kamay nawa ang magkamit!
Ang buhay ay guryon: marupok, malikot,
dagiti’t dumagit, saanman sumuot…
O, paliparin mo’t ihalik sa Diyos,
bago pa tuluyang sa lupa’y sumubsob!
C. Mapang-aliw
– nagbibigay – aliw o lumilibang sa mga mambabasa. Maaaring ito ay nagpapatawa,
nanunudyo o isang masagisag na palaisipan.
Halimbawa ng Mapang-aliw
NAPAGAWI AKO SA MABABANG PAARALAN
ni Lamberto E. Antonio
Napagawi ako sa mababang paaralan
Na dating karnabal ng kambing, baboy at kalabaw,
At dating kubeta ng ilang kababaryo
Pag bakasyon grande o Sabado’t Linggo.
Di na ito ang ilang tiwangwang na kuwartong may tapal
Na sawali’t atip na kugong butas-butas, na ang klaseng
Nagdidiskas ng Pepe en Pilar at gudmaners
Ay tanaw na tanaw ng mga sabungerong naglalakad.
Ngayon, may arko nang bakal at alambre ang geyt;
May bakod na pader, magarang plagpol, entablado’t
Basketbolkort na kainauukitan ng nagdudumilat na
“Donated by Gov. Mokong delos Oros” at ng
“Alay nina Don at Doña Pilipito Palapatok.”
Sa sementadong saydwok, sa pasimano’t haligi ng munting pasilyo
At ibabang panig ng kongkretong dingding, kundi nakapila
Ay nagsisiksikan ang mga pangalang karamiha’y
Patrong taga-ibang bayan: ilan dito’y mga nakaklaseng
Kabisote, mapangopya, tugain, nakalasprend o naiihi
Sa salawal sa pagkuha ng test –
Kundi may DR. o ENGR., may ATTY
Bawat pinto, may karatula ng ngalan ng guro –
Narito pa rin si Mrs. Monay na mahilig manghinuli,
Si Mr. Pangan na laging ngumangata ng babolgam.
Sa likod ng gusali, ang marikotitos na letering
Ng pagdiskarte sa babae’y nabasa ko sa haligi ng wari’y
Narseri; sa mga puno ng papayang bunga’y tambulukan;
Sa tambak na retasong mga tabling may bakas ng anay.
Komo nabakante ako sa pandadayuhan bilang karpintero,
Naawitan akong gumawi sa mababang paaralang
Nagpautang sa akin noon ng musmos na karanasan;
Kasama ang aking martilyo, lagari’t radela’y nagpaunlak ako:
Wika nga’y ito lang ang kaya kong paraan ng paglingon
Sa pinanggalingan (na di ko napuspos nang mahinto ako’t
Maulila sa mga magulang). Gumawi ako
Rito para atipan at palitadahan ang mga komportrum,
Dahil nakabingit na naman ang pasukan –at para maiyukit ko,
Kahit papa’no, ang aking pangalan.
D. Mapang-uroy – nangungutya ito o namumuna ng mga kamalian o kasamaan ng isang bagay, ng kahangalan ng isang tao at mga pagkalulong sa isang hindi magandang bagay.
Halimbawa ng Mapang-uroy
TAO
ni V. G. Suarez
— Bakit ba ang tao’y nagkakandarapang
humabol sa takbo ng kanyang orasan?
Maitatayo ba sa iisang iglap
ang sariling Roma? Ang nag-uunahang
mga matang haling sa ambrosya’t katas
ng Eden, ay Adang sa sala’y pasasa.
Ano’t nagpipilit: puso’y nag-aalpas
gayong sa simula ng kanyang pagpitlag
ay nakagapos na at nakukuralan
ng batas ng Diyos, ng sangkalikasa’t
ng lipunan niyang di kayang malabag?
Ano bang paglaya, at nagkukumagkag
sumunod sa bills ng mga sandali?
Saan ba hahantong ang hakbang at tik-tik
kundi sa landasing mabako, maikli?
Sukát na ang dulo’t ang pinaka-abang
ay ang kamatayang tuwa’t nanginginig
magsawa sa apdo ng malansang tanan !
— Oo nga, bakit ba nais makadaong
sa kabilang buhay, gayong di pa tukoy
ng sagwan ng tao kung saan naroon?
(Ang mga halimbawang tula ay hinango sa https://www.tagaloglang.com)
Mga Uri ng Tula Ayon sa Kayarian
Sinasabi ng mga aklat sa Filipino na may apat na uri ng tula ayon sa kayarian. Ito ay ang mga sumusunod:
1. Matanda o makalumang tula – Binubuo ang tulang ito ng mga taludtod na may sukat, tugma, at malalaliim na kahulugan. Ito ang pamamaraang ginamit ng mga kilalang makatang Tagalog. Ito ay tinatawag din ng ilang manunulat bilang Tradisyonal na Tula.
2. Malayang taludturan o free verse – Nabibilang dito ang mga tulang walang sukat at walang tugma. Isa itong paghihimagsik sa “makipot” na bakod ng matandang panulaan. Ito ay isang tula na isinulat nang walang sinusunod na patakaran kung hindi ang ano mang naisin ng sumusulat.Ito ay ang anyo ng tula na ipinakilala ni Alejandro G. Abadilla. Ayon sa kanya, maaaring makalikha ng tula na walang sukat at walang tugma. Ngunit dapat manatili ang karikatan, ito ay ang paggamit ng matatalinhagang pahayag na ipinakilala niya Sa kanyang tulang “ Ako ang Daigdig”.
Halimbawa ng Tula na Malayang Taludturan:
I
II
ako
III
IV
ako
3. Tula sa tuluyan – Ang tula ay tunay na tuluyan o prosa ngunit ang diwang nakapaloob ay masagisag. Maiikli at matayutay ang ginagamit na pananalita gaya rin ng isang tunay na tula. Maaari rin itong tawaging Tula na Walang Sukat na May Tugma.
4. Di-tugmaang tula – Nagtataglay ang tulang ito ng sukat subalit walang tugma. Hindi ito gaanong gamitin sa ating panulaan. Tinatawag din itong Tulang May Sukat na Walang Tugma.
Hindi lang sa apat na uri ayon sa kayarian ang tula. May tatlong natitira at kakaibang anyo pa ang tula na kinakailangan ninyong malaman. Ito ay ang DIONA, TANAGA at DALIT.
Sa makatuwid pito lahat ang anyo ng tula.Ang tatlong natitira ay espesyal dahil sa kung anong kadahilan na inyong malalaman sa ilang saglit lamang.Ang tatlong ito ay nabibilang sa katutubong uri ng mga tula.Isang katibayan na di pa sinisilang si Francisco Balagtas o kung sino mang sikat at bihasa sa larangan ng ganitong panitikan ay mayaman na tayong mga Pilipino sa pagkamalikhain lalo na sa pagbuo ng mga tula.
Mga Katutubong Anyo ng Tula
4. DIONA - Ang diona ay isang katutubong anyo ng tula na binubuo ng pitong pantig kada taludtod, tatlong taludtod kada saknong at may isahang tugmaan.
Mga Halimbawa ng Diona:
(ni Raymond Pambit)
(ni Gregorio Rodillo)
(ni Fernando Gonzales)
5. TANAGA - Ang tanaga ay isang katutubong anyo ng tula na binubuo ng pitong pantig kada taludtod, apat na taludtod kada saknong na may isahang tugmaan.
Narito ang mga halimbawa ng tanaga:
6. DALIT - Ang dalit ay isang katutubong anyo ng tula na binubuo ng walong pantig kada taludtod, apat na taludtod kada saknong at may isahang tugmaan.
Mga Halimbawa ng Dalit: